پیلاتس (Pilates) نوعی ورزش جسمی ذهنی است که در اوایل قرن بیستم توسط یک مربی ورزشی آلمانی به نام جوزف پیلاتس ابداع گردید و به نام وی نامگذاری شد. پیلاتس روش خود را «کنترولوژی» نامید. این ورزش در سراسر جهان به ویژه در کشورهای غربی مانند استرالیا، کانادا، ایالات متحده و انگلستان مورد استقبال گسترده‌ای قرار گرفت. تا سال 2005، بطور متوسط 11 میلیون نفر در سراسر جهان به طور منظم تمرینات این ورزش را انجام داده. و تنها در ایالات متحده حدود 14000 مربی در حال فعالیت بودند.
در اواخر قرن نوزدهم این ورزش بعنوان یک فرهنگ به منظور افزایش سطح سلامتی گسترش پیدا کرد. هرچند، تنها شواهد محدودی از حمایت ورزش پیلاتس برای کاهش مشکلاتی همچون کمردرد وجود دارد. شواهد به دست آمده از مطالعات نشان می‌دهد، در حالی که پیلاتس موجب بهبود تعادل می‌گردد، اثبات نشده‌است که درمان قطعی برای هیچ بیماری باشد. ولی برخی شواهد نشان داده‌اند انجام منظم تمرینات پیلاتس در مقایسه با ورزش نکردن می‌تواند به فرم دهی عضلات در بزرگسالان سالم کمک کند.
شرح مختصر
شواهد نشان می‌دهند تمرینات منظم پیلاتس می‌تواند علاوه بر ایجاد تعادل و کمک به بهبود مشکلات و دردهای عضلانی به تقویت عضلات تنه و اندام‌ها کمک نماید، حتی در افراد سالم هم در مقایسه با افراد سالم بی تحرک موجب بهبود عملکرد و تقویت عضلات می‌گردد.
از این ورزش می‌توان به عنوان یک تمرین ذهنی و جسمی که به ثبات، قدرت و انعطاف‌پذیری عضلات مرکزی بدن و توجه به کنترل عضلات، پاسچر بدن و تنفس نیاز دارد، یاد کرد.
جوزف پیلاتس در کتاب خود “بازگشت به زندگی از طریق کنترولوژی”، از این شیوه تمرینی تحت عنوان “هنر حرکات کنترل شده” نام می‌برد، که در صورت اجرای صحیح باید همانند یک تمرین (نه درمان) مد نظر قرار گیرد. در صورت انجام مداوم و منظم پیلاتس، انعطاف پذیری بهبود میابد. قدرت افزایش پیدا می‌کند و کنترل و استقامت در کل بدن افزایش می‌یابد.
این ورزش بر روی توسعه قدرت عضلات مرکزی بدن با تأکید بر توازن، تنفس و بهبود هماهنگی و تعادل استوار است. عضلات مرکزی (Core) که از ماهیچه‌های شکم، کمر و باسن تشکیل شده‌است. غالباً «نیروگاه بدن»نامیده می‌شود و تصور می‌گردد که کلید پایداری فرد باشد. سیستم پیلاتس اجازه می‌دهد تا تمرینات با میزان شدت مختلف از مبتدی تا پیشرفته یا سطوح دیگر و همچنین از نظر اهداف و یا محدودیت‌های خاص مربی و تمرین کننده تغییر یابد. شدت را می‌توان در طول زمان افزایش داد زیرا بدن خود را با تمرینات وفق می‌دهد.
در اکتبر سال 2000، اولین انجمن حرفه‌ای پیلاتس تشکیل شد. هدف این انجمن فراهم آوردن یک سازمان بین المللی برای ایجاد ارتباط بین مربیان و ورزشکاران جهت حفظ و ارتقای میراث جوزف اچ پیلاتس و روش تمرینی او با ایجاد استانداردها، وحدت رویه و ترویج حرفه‌ای بود.
امروزه تنها تعدادی از نسخه‌های این ورزش تمرین می‌شوند در حالی که 9 نسخه از آن وجود دارد.
مقایسه پیلاتس با یوگا
یوگای امروزی، همانند پیلاتس، یک ورزش ذهنی جسمی است. گرچه کلاس‌های یوگا بیشتر به جنبه‌های معنوی اشاره می‌کنند. برخی از تکنیک‌ها در هر دو ورزش مشابه می‌باشند. هر دو ورزش قدرت، انعطاف پذیری و تناسب اندام را توسعه می‌دهند. با این حال، در حالی که یوگا بر انعطاف پذیری تأکید دارد، پیلاتس بیشتر بر قدرت عضلات مرکزی تأکید دارد.
تاریخچه
این ورزش توسط جوزف پیلاتس از مونشن گلادباخ آلمان ابداع شد. پدرش یک ژیمناست و مادرش یک متخصص طب سنتی بود.
در نیمه اول قرن بیستم، او سیستمی از تمرینات را ایجاد کرد که هدف آن تقویت ذهن و جسم انسان بود. پیلاتس معتقد بود که سلامت روانی و جسمانی با هم مرتبط هستند.
او در جوانی بسیاری از رژیم‌های تمرین بدنی موجود در آلمان را انجام داد و از این طریق بود که روش خود را توسعه داد. ارتباط آشکاری با فرهنگ جسمانی اواخر قرن نوزدهم دارد، مانند استفاده از ابزارهای خاص، و ادعا می‌کند که این ورزش‌ها می‌توانند بیماری‌ها را درمان کنند. این ورزش همچنین با “ورزش اصلاحی” یا “ژیمناستیک پزشکی” سنتی که توسط پهر هنریک لینگ مشخص شده‌است، مرتبط است.
جوزف پیلاتس متد خود را با تجهیزات مختلفی همراه کرد که برای آنها از اصطلاح دستگاه “apparatus” استفاده کرد. هر دستگاه برای کمک به تسریع روند کشش، تقویت، هم ترازی بدن و افزایش استحکام عضلات مرکزی طراحی شده‌است. شناخته‌شده‌ترین و محبوب‌ترین دستگاه امروزی، ریفورمر (Reformer) نامیده می‌شود. بعدها او دستگاه‌های دیگری از جمله کادیلاک (Cadillac)، صندلی وُندا (Wunda Chair)، صندلی بلند «الکتریک» (High “Electric” Chair)، اصلاح کننده ستون فقرات را طراحی کرد.
این ورزش در ارتباط با روش آموزشی خود دو کتاب منتشر کرد: سلامتی شما؛ سیستم اصلاحی ورزشی که در سال 1934 کل حوزه تربیت بدنی را متحول ساخت، و بازگشت به زندگی از طریق کنترولوژی در سال 1945.
اولین شاگردان او به آموزش روش های او ادامه دادند، از جمله: رومانا کریزانوفسکا، کتی گرانت، جی گریمز، ران فلچر، مری بوون، کارولا تریر، باب سید، ایو جنتری، بروس کینگ، لولیتا سان میگل، و مری پیلاتس، خواهرزاده جوزف پیلاتس معاصر مشتمل بر پیلاتس مدرن و پیلاتس کلاسیک/سنتی است. پیلاتس مدرن تا حدی از آموزش برخی از دانش آموزان نسل اول گرفته شد. در حالی که پیلاتس کلاسیک با هدف حفظ آثار اصلی همانطور که جوزف پیلاتس آن را آموزش داده‌است.
همچنین ببینید:
مدیتیشن
اسکات
یوگا
