ضد آفتاب‌هایی با محافظت ضعیف‌تر از اشعه‌های مضر فرابنفش A یا UVA گزینه‌های مناسبی برای انتخاب نیستند. هرچند پرتوهای UVA انرژی کمتری نسبت به اشعه ماوراء بنفش B یا UVB دارند و پوست را نمی‌سوزانند، ولی اشعه‌های UVA می‌توانند باعث پیری پوست، سرکوب سیستم ایمنی و ایجاد سرطان پوست شوند. بنابراین، گرچه ضد آفتاب‌هایی با UVA پایین گزینه‌های مناسبی می‌توانند باشند و در صورت استفاده صحیح، از آفتاب سوختگی جلوگیری می‌کنند، ولی در جلوگیری از آسیب‌های ظریف پوستی که توسط اشعه UVA ایجاد می‌شود، به خوبی ضد آفتاب‌های با UVA بالا نیستند. در مقاله کدام ضد آفتاب‌ها برتری دارند؟ با ما همراه باشید.
کدام ضد آفتاب‌ها برتری دارند؟
امروزه انتخاب کرم‌های ضد آفتاب مناسب کار دشواری است و گزینه‌های انتخابی بسیار محدود می‌باشند. از دهه 1990 هیچ فیلتر ضد آفتاب جدیدی توسط سازمان غذا و دارو به تایید نرسیده است. در سال 2019، FDA قوانینی را برای تقویت محافظت در برابر اشعه UVA ارائه‌شده توسط ضدآفتاب‌های ایالات متحده پیشنهاد کرد. و در مورد نقش پرتوهای UVA در ایجاد سرطان ابراز نگرانی کرد. اما بدون مواد فعال جدید طراحی شده برای کاهش اشعه UVA، تغییرات در فرمولاسیون ضد آفتاب جزئی خواهد بود.
SPF ادعایی
در کشورهای عضو کمیسیون اروپا، ضد آفتاب‌های تولیدی حداقل به میزان یک سوم SPF ادعایی از ایجاد آفتاب سوختگی محافظت می‌نمایند. بنابراین اگر به عنوان مثال، تولید کننده محصولی SPF 30 را تبلیغ می‌کند، محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش بابد حداقل 10 باشد.
از آنجایی که اکثر ضدآفتاب‌ها موجود در بازار به اندازه کافی اشعه UVA را فیلتر نمی‌کنند، نتایج تحقیقات آزمایشگاهی نشان دهنده آن هستند که تنها 35 درصد از محصولات آزمایش شده دارای استاندارد کافی بوده‌اند. آزمایشات FDA بر روی محصولات ضد آفتاب نشان داده‌اند که محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش در محصولات تولیدی، حتی در بین فراورده‌هایی که دارای SPF یکسان در برچسب خود هستند، به طور قابل توجهی متفاوت است (Coelho 2020).
برایان دیفی، محقق بریتانیایی، محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش تعدادی از ضد آفتاب‌های اروپایی و امریکایی را که تمامی آنها دارای SPF 50 یا 50+ بودند مورد ارزیابی قرار داد. وی دریافت که اغلب ضدآفتاب‌ها به طور متوسط سه برابر بیشتر از ادعای تبلیغاتی، اجازه ورود اشعه UVA به پوست را می‌دهند (Diffey 2015).
تولیدکنندگان کرم‌های ضد آفتاب در محصولات تولیدی خود، از میان هفت ماده‌ای که محافظت قوی در برابر اشعه UVA ارائه می‌کنند، امکان انتخاب دارند. به نظر می رسد برخی از این مواد شیمیایی مزایای عملکردی قابل توجهی نسبت به مواد شیمیایی ضد آفتابی که FDA در محصولات فروخته‌شده در بازار آمریکا اجازه می‌دهد، ارائه می‌کنند. تنها دو ماده مورد تأیید FDA برای محافظت قوی در برابر اشعه UVA، آووبنزون و اکسید روی می‌باشند.
فیلترهای UVA
بین فرآیند تأیید مواد شیمیایی و آنچه که در بازار ضد آفتاب‌ها موجود است، ارتباط منطقی وجود ندارد. اغلب شرکت‌های تولید ضد آفتاب تمایلی برای استفاده از ترکیبات جدید بی خطر در محصولات ضد آفتاب خود ندارند. لذا اطمینان کمی وجود دارد که عمده مواد شیمیایی که در حال حاضر در محصولات ضد آفتاب وجوددارد بی‌خطر باشند.
بر اساس مونوگراف نهایی پیشنهادی FDA در سال 2019، تنها دو ماده فعال مجاز در ضد آفتاب‌های تولیدی، اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم، ایمن و موثر در نظر گرفته شده‌اند. دوازده ماده شیمیایی فعال وجود دارند که در اکثر محصولات ضد آفتاب موجود در بازار بکار برده می‌شوند. با این وجود، آژانس اطلاعات کافی برای تعیین ایمنی این مواد شیمیایی را ندارد.
EWG معتقد است تمامی مواد شیمیایی ضد آفتاب‌ها باید تحت بررسی دقیق و استانداردهای ایمنی بالا قرار گیرند. این امر برای حصول اطمینان از اینکه ضدآفتاب‌ها محافظت کافی در برابر اشعه ماوراء بنفش را ارائه می‌دهند بسیار مهم است. چراکه عدم رعایت این موضوع سلامت انسان را در برابر مواد شیمیایی به خطر می‌اندازد. موادی که محافظت ناکارآمدی از پوست ارائه می‌دهند یا باعث تحریک، حساسیت‌های پوستی یا سایر خطرات سلامتی می‌شوند باید به شدت محدود یا ممنوع شوند.
در بین سال‌های 2003 تا 2010، سازندگان کرم‌های ضدآفتاب برای استفاده از 8 ماده شیمیایی ضد آفتاب که توسط شرکت‌های اروپایی ساخته شده بودند، از FDA مجوز استفاده گرفتند.
ضد آفتاب فوراور
ضد آفتاب فوراور با ترکیب خلاقانه از آلوئه ورای خالص، ویتامین E و ترکیبات معدنی (زینک اکسید)، با SPF 30 و مقاومت 80 دقیقه ای در برابر رطوبت و آب یکی از برترین ضد آفتاب‌های موجود در دنیاست که محافظت کاملی از پوست شما در برابر اشعه مضر خورشید (UVA & UVB) ارائه می نماید. این محصول با کیفیت را با کلیک بر این لینک می‌توانید تهیه نمایید.
