نیاز روزانه بدن به ویتامین ها

مقادیر مورد نیاز روزانه ویتامین های مهم برای یک شخص بالغ (19 سال به بالا) متغیر می باشد. این مقادیر بسته به طبیعت هر شخص بسیار متغیر است. بعنوان مثال هر اندازه جثه شخص بزرگتر باشد، مقدار ویتامین مورد نیاز وی افزایش می یابد. احتیاج بدن در شرایط مختلف فیزیولوژیکی نیز نسبت به ویتامین ها متفاوت است. بطوریکه در زمان رشد، هنگام فعالیت بدنی و ورزش و در خلال تب و بیماری نیاز بیشتری به ویتامین وجود دارد.

هنگامی که بیشتر از حد طبیعی کربوهیدرات متابولیزه شود، نیاز به ویتامین تیامین و برخی از سایر ویتامین های گروه B افزایش می یابد. در دوران بارداری و شیردهی، نیاز مادران و در طی دوران رشد احتیاج کودکان نسبت به اکثر ویتامین ها (بویژه ویتامین D) بالا می رود، همچنین هنگام اختلالات متابولیکی که ویتامین ها نمی توانند بطور مناسب استفاده شوند ممکن است نیاز به بعضی ویتامین ها فوق العاده زیاد باشد.

ذخیره ویتامین ها در بدن

ویتامین ها به مقدار جزئی در تمام سلول ها ذخیره می شوند. برخی ویتامین ها به مقدار زیادی در کبد ذخیره می گردند. به عنوان مثال مقدار ویتامین A ذخیره در کبد ممکن است برای نگهداری شخص بدون هرگونه مصرف ویتامین A تا شش ماه کافی باشد و یا مقدار ویتامین D ذخیره در کبد به مدت یک تا دو ماه کفایت کند. ذخیره ویتامین K و بیشتر ویتامین های محلول در آب نسبتاً مختصر است این موضوع بویژه در مورد ویتامین های گروه B بارز است زیرا علائم بیماری های کمبود ویتامین B در ظرف چند روز بروز می کنند. فقدان ویتامین C پس از چند هفته موجب بروز علائم کمبود شده و در ظرف 20 تا 30 هفته منجر به مرگ شخص بر اثر اسکوربوت می گردد.