اسید اسکوربیک در حقیقت قندی ساده و از فعالترین عوامل احیاء کننده ای است که بطور طبیعی در سلول زنده شناخته شده است. این ویتامین که یک اسید نسبتاً قوی است از نظر ساختمانی مشابه کربوهیدرات ها است. حرارت زیاد، نور، هوا، محیط قلیایی، املاح آهن و مس و آنزیم اکسیداتیو در کاهش مقدار ویتامین C در غذاها موثرند.

ویتامین B12 بزرگترین و پیچیده ترین ویتامین شناخته شده می باشد. برای استخراج ۲۰ میلی گرم ویتامین B12 حدود یک تن جگر مورد نیاز است. این ویتامین در محیط خنثی مقاوم و در محیط قلیایی و در برابر حرارت ناپایدار است. در طبیعت و بدن حیوانات با مولکول پروتئین همراه است و ۳۰ درصد آن هنگام پخت و پز از بین می رود.

اسید فولیک نسبت به حرارت، اسید و نور حساس است و خاصیت ویتامینی آن اغلب در طول ذخیره یا نگهداری مواد غذایی از بین می رود. اسید فولیک در داخل بافت های بدن (خصوصاً کبد) به شکل فعال اسید فولیک در می آید.

​این ویتامین عامل ضد کم خونی است. بیوتن (ویتامین B7 یا ویتامین H) در برابر نور، حرارت، اسید و قلیا پایدار ونسبت به اکسیداسیون حساس می باشد. بیوتن به نسبت محدود در کبد و کلیه نگهداری و ذخیره می شود، و در بافت های دیگر بدن احتمالاً به شکل پیوسته با سایر ترکیبات وجود دارد.

اسید پانتوتنیک بخشی از کوآنزیم A است که در تمام سلول های موجود زنده وجود دارد. از اینرو می توان آن را در تمام منابع غذایی یافت. از آنجایی که اسید پانتوتنیک به مقدار زیاد در طبیعت وجود دارد نام آن از کلمه نیتوس به معنای فراوان مشتق شده است. اسید مذکور بیشتر بصورت کمک کلسیم یافت می شود.

ویتامین B6 در غذاهای حیوانی و گیاهی وجود دارد و بلور سفید رنگی است که در برابر حرارت، اسید و قلیا پایدار ولی نسبت به نور و اکسیداسیون حساس است. این ویتامین بمقدار قابل ملاحظه ای در بدن ذخیره نمی شود.

نیاسین در برابر حرارت، نور، هوا و اسید و قلیا مقاوم است. نیاسین به این شکل در بافت های گیاهی وجود دارد. و شکل فعال ویتامین یعنی نیکوتین آمید در بافت های حیوانی یافت می گردد. اسید آمینه تریپتوفان در طی چند واکنش آنزیمی به نیاسین تبدیل می گردد.

ریبوفلاوین ماده نارنجی رنگی است که در برابر حرارت، اسید و اکسیداسیون پایدار ولی نسبت به نور و محلول قلیایی حساس است و خواص ویتامینی خود را از دست می دهد. ریبوفلاوین به مقدار زیاد در بدن ذخیره نمی شود ولی بیشترین غلظت آن در کبد، کلیه و عضلات وجود دارد.

ویتامین B1 قابل حل در آب و غیرمحلول در چربی می باشد. در محیط خنثی و قلیایی و مرطوب تجزیه می گردد و خاصیت خود را از دست می دهد، اما در محیط خشک و در برابر حرارت و اسید مقاوم است. این ویتامین را ضد بیماری اعصاب محیطی (آنتی نوروتیک) و عامل ضد بیماری بری بری نیز می گویند.

ویتامین K یا ویتامین ضد انعقاد خون از خونریزی جلوگیری می کند. و به شکل های متعدد وجود دارد. مثلاً ویتامین K₁ از یونجه استخراج می گردد، K₂ از پودر ماهی و K₃ و K₄ به روش های شیمیایی ساخته می شوند. به علت فراوانی در طبیعت به مقدار کافی به بدن می رسد علاوه بر این باکتری های روده نیز قادر به ساختن این ویتامین می باشند.

این ویتامین عامل باروری و عامل ضد عقیمی است و برای تکثیر و تولید مثل انسان و اغلب حیوانات ضروری است. تعدادی از ترکیبات شیمیایی که دارای خواص مشابه هستند و به نام توکوفرول خوانده می شوند تحت گروه ویتامین E بررسی می گردند. توکوفرول به مقدار زیاد در روغن های گیاهی وجود دارد.

ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که در چربی شیر، کره و خامه، زرده تخم مرغ و روغن کبد ماهی یافت می شود. ویتامین D (مانند ویتامین A) در روغن های نباتی وجود ندارد.
ویتامین های دسته D عامل ضد راشیتیسم (Rachitisme) می باشند. مهمترین انواع آن ویتامین D2 و D3 است. این ویتامین ها برای نمو استخوان ها و دندان ها ضروری است.

ویتامین A به شکل رتینول (retinol) در بافت های حیوانی یافت می شود. این ویتامین در غذاهایی که منشاء گیاهی دارند یافت نمی شود اما پروویتامین ها که منجر به تشکیل ویتامین A می گردند به مقدار فراوان در بعضی از غذاهای گیاهی وجود دارند.

ویتامین ها به دو شکل محلول در چربی و محلول در آب یافت می گردند. ویتامین های محلول در چربی شامل ویتامین های A، D، E و K، ترکیبات آلی هستند که از کربن، هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده اند، و با ویتامین های گروه B که (در ساختمان آنها نیتروژن دخالت داشته و محلول در آب هستند) مشابهتی ندارند. این ویتامین ها بدون نیتروژن بوده و در چربی ها یا حلال چربی قابل حل اند.

هرکدام از ویتامین ها دارای نقش و عملکردی مشخص در بدن می باشند، ویتامین ها بطور کلی واکنشهای متابولیکی را به کمک عمل سیستم های آنزیمی یا کوآنزیمی کاتالیز می کنند. بعنوان مثال نیکوتین آمید بصورت کوآنزیم NAD (نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید)، ریبوفلاین بشکل FAD (فلاوین - آدنین دی نوکلئید) و اسید پنتوتنیک بصورت کوآنزیم A انجام وظیفه می نمایند.

مقادیر مورد نیاز روزانه ویتامین های مهم برای یک شخص بالغ (19 سال به بالا) متغیر می باشد. این مقادیر بسته به طبیعت هر شخص بسیار متغیر است. بعنوان مثال هر اندازه جثه شخص بزرگتر باشد، مقدار ویتامین مورد نیاز وی افزایش می یابد. احتیاج بدن در شرایط مختلف فیزیولوژیکی نیز نسبت به ویتامین ها متفاوت است. بطوریکه در زمان رشد، هنگام فعالیت بدنی و ورزش و در خلال تب و بیماری نیاز بیشتری به ویتامین وجود دارد.

ویتامین ها در اعمال حیاتی بدن نقشی موثر ایفا می کنند. فقدان، کمبود و یا مقدار بیش از حد این مواد در بدن، عوارضی را ایجاد می نمایند که به ترتیب، آویتامینوز (Avitaminose)، هیپوویتامینوز (Hypovitaminose) و هیپرویتامینوز (Hypervitaminose) نامیده می شوند. لازم به ذکر می باشد که بدن قادر به ساختن ویتامین نیست، بلکه این مواد باید از راه غذا وارد بدن شوند.

توسعه امری است مستمر که جنبه های مختلفی نظیر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و غیره را در بر می گیرد. پس جامع نگری یکی از ویژگی های توسعه می باشد. علاوه بر این توسعه اساساً در ذات و جوهره خود، پدیده ای است کیفیت گرا، به همین جهت با رشد متفاوت است. توسعه همچنین به مانند هر پدیده قابل مطالعه ای، از دیدگاه ها و مقیاس مطالعاتی متفاوت نیز برخوردار است به عنوان مثال از دیدگاه های مختلف اقتصادی می توان به آن نگریست و یا در مقیاس های ملی، منطقه ای و شهری به آن توجه نمود. لذا این چنین نظمی، توجه به کار مطالعه تیمی و کارشناسی مختلط را برای معرفت شناسی پدیده ها، هرچه بیشتر می نماید.

انسان سالم، جامعه سالم و زندگی سالم هدف توسعه پایدار است. آسیب‌ها و ناهنجاریهای اجتماعی امروزه از جمله مسایل مهم و اساسی جامعه در حال گذار ما به شمار می روند. پیامدهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی آسیب‌های اجتماعی بسیار گسترده است. آمارهای نه چندان زیبنده، بیانگر این واقعیت تلخ جامعه امروزی ماست.

آرتریواسکلروز (تصلب شرایین) شایع ترین بیماری شریانی است و به معنی "سخت شدن شریان ها" می باشد. در این اختلال فیبرهای عضلانی و لایه اندوتلیال دیواره شریان های کوچک و آرتریول ها ضخیم می گردد. آترواسکلروز فرایند متفاوتی است که لایه داخلی (لایه اینتیمای) دیواره شریان های بزرگ و متوسط را درگیر می کند. این تغییرات شامل تجمع لیپید، کلسیم، اجزای خون، کربوهیدرات و بافت فیبروز در لایه اینتیمای شریان می باشد. این تجمع مواد را آتروما یا پلاک نیز می گویند. علی رغم تفاوت فرایندهای پاتولوژیک در این دو اختلال، به ندرت ممکن است آنها بطور مجرد ایجاد شوند و بنابراین این اصطلاحات اغلب بجای یکدیگر به کار می روند. با توجه به این که آترواسکلروز نوعی بیماری عمومی شریان ها است، اما در صورت وجود آترواسکلروز در اندام ها، معمولاً در سایر قسمت های بدن نیز مشاهده می شود.